იქ სადღაც შორს ...."ფიქრებში"

დიდი ხანია არ დამიპოსტავს და ეს გარკვეული მიზეზების გამო მოხდა ,რის გამოც ბოდიშს გოხდით იმ ადამიანებს ვინც ეცნობით ჩემ პოსტებს და სტუმრობთ ჩემს ბლოგს.

ბედნიერი შაბათ კვირა მქონდა . ჩემს დაჩას ვესტუმრე სოფელში და კარგადაც დავისვენე რაც მთავარია  ის ნათესავები ვნახე  რომლებიც წლების და თვეების განმავლობაში არ მინახავს ეს კი დიდი სიხარულის მომცემი გახდა ჩეთვის.

ამინდებმა ხელი შემეწყო ჩემი ძველი საქმიანობა რომელიც ასე მიყვარს გამეგრძელებინა( ვგულისხმობ ჩემს ოთახში ფანკრის წინ მოკალათებას და წვიმიან ამინდში ასე უაზროდ ამ ფანჯრიდან ყურებას ,ეს ყველაფერი კი  ბევრ ფიქარ აღძრავს ჩემში და ყველაფერი ასე იწყება))

ჩაის ფინჯანი და საყვარელი ტკბილეული ნელ-ნელა მივემართები ჩუმი ნაბიჯებით ჩემი საყვარელი ფანჯრისაკენ . მაგიდასთან მოვკალათდი კომფორტულად და ირგვლივ გადაშლილ სურათს გავხედე. წვიმას იწყებს ეს უკვე კარგია ,ჰაერში ყვავილების და ბალახის სუნი იგრძნობა ,ისევ ხმაურიანად რეკავს ტელეფონი ,ფიქრებს მიფანტავს ხალხის ხმაური ..... 

კარს ვკეტავ ხმაურიც მის მიღმა რჩება ფიქრებში ვიძირები და ვგრძნობ მხოლოდ ჩემ თავს ვპოულობ ამ ფიქრებში))




ეჰ არ მინდა დასრულდეს კვირა დღე არ მინდა თბილისში დაბრუნება  მინდა დიდხანს ვიყო აქ ვუყურო ბებოს და ბაბუს  თილ მზერას ,მათ ლამაზ თვალებს და ვუსმნო მათ ხან სასიამოვნო საუბარს ხან კიდევ ბევრისთვის უსიამოვნოს მაგრამ ჩემთვის მაინც სასიამოვნოს )) ეჰ არ მინდა მათი მარტო დატოვება და  წასვლა  ,მაგრამ რას იზამ....



სალომე ჩამოდი ...ეჰ გტოვებ აქ ჩემო სულო და გულო მივდივარ თთბილისში ვერ ვემშვიდობები ბებოს არ შემიძლია მისი წყლიანიი თვალების დანახვა და დანაღვნიაალებული სახის ყრება ....  წავედი დავტოვე ფიქრები და სიტყვები 3 კვირაში აქ ვარ ......